بارالها! به عزّت و جلالت سوگند، چنان تو را دوست دارم که شیرینی آن، در دلم استوار گشته است . هرگز جان های کسانی که تو را به یگانگی می پرستند، به این باور نمی رسند که تو دوستانت را دشمن می داری. [امام علی علیه السلام ـ در نیایشش ـ]
مهربانی را وقتی آموختم
که کودکی خورشید را
در دفتر نقاشی اش سیاه کشید
تا پدر کارگرش
زیر نور
آفتاب
نسوزد!!
ورود به بخش مدیریت
با سرعتی بینظیر و باورنکردنی متن یادداشتها و پیامها را بکاوید!