کودکي هايم اتاقي ساده بود
که توي ان اجاقي ساده بود
شب که ميشد نقشها جان ميگرفت
روي سقف که اتاقي ساده بود
مي شدم پروانه خوابم مي پريد
خوابهايم اتفاقي ساده بود
زندگي دستي پر از پوچي نبود
بازي ما جفت و طاقي ساده بود
قهرم مي کرديم به شوق اشتي
عشقهايم اشتياقي ساده بود
ساده بودن عادتي مشکل نبود
سختي نان بود و باغي ساده بود

اووووووووووووووووووول!!!

سلام پريسا جوني!

خوبي؟

همين جوري اومدم.. اما قول بده خوشحال شي!